Тэрмээлжэн шоргоолжон хоер
(Буряад онтохон)
Нэгэ ойн захада тэрмээлжэн шоргоолжон хоер н\хэсэжэ hуудаг байгаа.
Тэрмээлжэниинь \дэр б\ри зугаа нааданда ябажа, \бhэ ногоон дээг\\р hуужа, ёёхэн бэе бэелжэ, залхуудаа замагта х\рэнг\й, хожомойхиео бодонг\й зуhаба.
Харин Шоргоолжон х\ршэнь \дэр б\ри х\дэлмэрилжэ, ороходоо олзотой, гарахадаа ганзагатай боложо, эдеэ хоолоо нёён, гэр байраяа т\хеэрэн байба.
Тииhээр байтарынь намар болошобо.
Шоргоолжон олон таhалгатай гэртээ орожо, зёёлэн орон дээрээ налайжа хэбтэбэ.
Тэрмээлжэн бороодо бохеорхо, х\йтэндэ х\лдэхэ болоходоо, шоргоолжон х\ршындёё ерэжэ:
– Амар мэндэ, hайн х\ршэмни! Бишни ехэ муу байнаб, – гэбэ.
– Б\хэли нажартаа hэлэн хатаржа ябаhан хадаа м\нёё шэшэржэ ябыш даа! – гэжэ шоргоолжон харюусаба.
“Табан хани н\хэд”
С.Т. Скольжиков суглуулжа, ородhоо оршуулба.
Буряад номой хэблэл
Улаан-Yдэ, 1985
|