Нютагай гурим

(Румын онтохон)

Энэ хадаа \ни болоhон ушар. Нэгэ нютагта хаанай сэрэгшэд байрлаба. Муу зантай, тамилган нэгэ сэрэгшэ номгон даруу зантай таряашанайда байдаг болобо. Эзэниинь муу зантай сэрэгшэдээ дура гутадаг байбашье, мэдээшэг\й болоод байдаг hэн. Нэгэтэ эзэдэйнгээ эдеэлхэеэ столдоо hуухадань, тэрэ сэрэгшэ hэлмэеэ hугалжа, табагайнгаа хажууда стол дээрэ табиба. Тиихэдэнь эзэниинь нэгэшье \гэ хэлэнг\й, газаашаа гараба. Нэгэ хэды болоод, гэртээ ороходоо, дал сооhоо модон х\рзэ асаржа, сэрэгшын hэлмын хажууда табиба.

– Ээ, н\хэр, энэ иихэдээ юун гээшэб? – гэжэ сэрэгшэ асууба.

– Юуншье бэшэ даа, – гэжэ эзэниинь харюусаба. – Мантагар хутагатай х\н томо халбагаар эдихэ еhотой бшуу. Манай нютагай гурим тиимэ юм.

Сэрэгшэ дуугайханаар hэлмэеэ гэртэнь хээд, тэрээнhээ хойшо h\рхэйтэхэеэ огто болео hэн.

“Табан хани н\хэд”

С.Т. Скольжиков суглуулжа, ородhоо оршуулба.

Буряад номой хэблэл

Улаан-Yдэ, 1985