ХYРЭНГЭ САЙ ХОЕР

Т\мэр пеэшэнэй т\лигдэхэдэ,

Т\ргэн бусалшаба г\сэтэй Сай.

Хажуудаа торхотой Х\рэнгэдэ

Халажа захалхадаа халдалай.

– Харахадамни ходол шамай,

Халанашьег\йш, байнаш дуугай.

Сагаан эдеэ нэмэжэл байгша.

Садаха гэдэхэеэ болеогшо?

Халуун пеэшэндэ халаа хадаа

Хаа-яа зугаалхаяа яанаш?

Хара торхыеш, халаг даа,

Халуун уhаараа сорьеhойб! – гээд,

Сошормог шабгансадал, газаашаа

Сай дэлбэрэн шааяшаба.

Х\рэнгэ Майда хэл\\лhэндээ

Х\\ршье хэлэнг\й б\т\\дээ

Хоро шараа х\дэлгэбэ ха.

Торхынгоо хабхаг х\рхэлз\\лэн

Тон удаан \ндэлз\\лэн,

Эhэжэ гашуугаар гутаба ха.

Пеэшэнэй гал \ни унтараа,

П\шэгэнэhэн Сайшье намдаа.

Бэеэ зэмэлжэ, Х\рэнгэhёё

Х\лисэлшье гуйжа ядаа.

Эhэжэ бужаганаhан Х\рэнгэ

Yмхэй урьяhан зандаа.

* * *

Уур бэе зобоохо,

Уула мори зобоохо хадань

Эhээжэ, удаан ябанхаар,

Эржэгэнээд номгороошонь дээрэ ха.

Буряад басни – арад зондоо!

Элбэг  МАНЗАРОВ