– Газарта хэбтэhэн зэмсэг: аса, тармуур, х\рзэ, h\хэ мадага, модон болон шулуу алхан гарахада, н\гэл.

– Х\н айлда ороходоо, малгайгаа абаха, захаа буулгаха  еhотой. Урдандаа хутагаа б\hэhёё доошонь буулгадаг байгаа.

– Аман соогоо сула дуу г\нгэнэжэ б\ яба, н\гэл. Б\хы жаргалаа г\нгэнэжэрхихэш.

– Ама алдахаг\й, н\гэл.

– Yбшэн бэшэ аад, шанаагаа тулахада, эльгээ тэбэрихэдэ, н\гэл.

– Yрёёhэн юумэ газарhаа абахаг\й, харгы сэбэрлэхэhээ ехэ буян \гы.

– Гурбан х\б\\ таhалжа, х\ндэ \гэжэ, гэрэй углуу тайража, хээрын ганса модо отолжо, шулуу х\дэлгэжэ болохог\й.

– Хэр\\л, хэлэ ама хэжэ ябахада, н\гэл. «Хэр\\лэй \з\\ртэ шуhан, \реэлэй \з\\ртэ тоhон» гэhэн \гэ б\ марта. *анажа яба.

– Х\н  гээшэ аалин  намдуугаар яриха еhотой.

– Амаа ехээр ангайлгаад дуугархаг\й, т\б т\бшэн байха шухала.

– Гараа х\дэлгэжэ, хургануудаа арбагануулжа хёёрэлдэхые буряадууд сээрлэдэг. Тиимэhээ гараа х\дэлгэнг\й хёёрэлдэдэг байгаа.

– Хэтэрмэ ехээр энеэжэ, нюураа уршылгажа, шангаар хашхаран дуугаржа болохог\й.

– Х\нэй хэлэхые бэеэ баряад, абяаг\й шагнаха. Хэлэжэ д\\ргээг\й байтарнь, \гынь таhа д\\рэжэ болохог\й.

– Ехэ шангаар энеэжэ, хашхархаhаа абан дуугардаг х\ниие х\нгэн зантай, х\хир\\ х\н гэжэ хэлсэдэг юм.

– Yсёён \гэтэй  х\ниие  х\ндэлдэг ба тиимэ х\нэй \гэнь  \нэтэй гэдэг.