Сагаалганаар эхэнэр х\н оедол хэхэдээ, хуушан дэгэл хубсаhандаа халааhа хадажа болохог\й, шэнээр оехо.

Х\ндэ м\нгэ, эд юумэ зээлеэр \гэхые сээрлэхэ.

Удхань – гарзын \\дэн нээгдэжэ, олзын \\дэн хаагдаха.

Гэртээ уйлаха, наншалдаха, муудалсахые сээрлэхэ. Удхань – айлда жэлэй туршада хэр\\л шууяатай байжа, зоболон таhардагг\й.

Пеэшэнэй \нэhэ, гэрэй хог шорой гаргажа хаяхые сээрлэхэ. Харин шэнэ оной \мэнэ гэр соохиео, газаагуураа сэбэрлэжэ, сэбэрхэн байлгаха. Удхань – тэрэ айл жэлдээ м\нгэтэй, ёёдэргэ ябана.

Эдэ \дэрн\\дтэ муу \гэ хэлэжэ, мал гаргажа, ан г\рёёhэ агнажа, амитанай ами таhалжа болохог\й. Удхань – \хэл хахасал ушарха, зоболон таhардагг\й.

Шэнын долоондо аха д\\, т\рэл саданар айлда ошожо золгохые сээрлэхэ.

Энэ \дэрые «хара \дэр» гэжэ \зэхэ.

Гэрэй эзэн наhанайнгаа н\хэртэй золгохые сээрлэхэ. Удхань – гэр б\лэ hалаха, хари эльгэтэй болохо гэжэ \зэхэ.

Архи ехээр уужа, наншалдаха, айлай табагай эдеэндэ гэрэй эзэнэй з\бшёёлг\йгёёр гар х\рэхые сээрлэхэ.

Бэедээ хутага мэсэ абажа ябахые сээрлэхэ, шэнэ жэлээ х\йтэн мэсэтэй угтажа болохог\й.