Субад мэтэ саhан

Харлаад гэнтэ, тэнгэри уршыгаа

Х\нжэл - саhаар газарые хушаба.

Х\йтэн шэр\\н шобто hалхинhаа,

Х\н т\рэлтэниие абархаа забдаба.

Б\хэли h\ни амаранг\й «хушаба»,

Бэлэг саhан субад мэтэ ялалзаба,

Барандаа зоной hэргэнэ сэдьхэл,

Бадарнал сээжын оеорhоо гэрэл!

Сагаан саhан-бодол т\р\\лээ...

Сасаран нимгэхэн h\лдэ эльбээ

Дарагдаба шорой, хара hанаан

Даамай орон, хуряагдабал тооhон

С\лёётэй балшар наhан hанагдаа

Саhанда х\хилдэн, наадагдаhан hэн даа...

Сана, хоккей,

шэдэлсээн саhаар,

Сээжээр д\\рэн сэбэр агаар...

Хамаг хотоной \хиб\\д суглараад

Харанхы болотор нэтэрээд наадандаа,

«Улаан бургааhа нилээд эдигдэhэн»

Ухаатай болоод, эжыгээ хайрлагдаhан...

Саhан h\лдэ сэбэрлэнэ арюудхан

Сагаан hанаан, бодол hэргээн,

Хара \бшэн, хохидол гаталан,

Х\н – зон жаргал эдлэхэ, этигэн!

Цымпил Жамбалов